KEDİ HEPSİNİ YEDİ NASRETTİN HOCA

 KEDİ HEPSİNİ YEDİ (KEDİ ETİ YEDİ TÜRKÇESİ)

Günlerden bir gün Hoca ciğer yemek istemiş. Hoca, karısının ciğeri çok güzel pişirdiğini de biliyormuş. Böylece pazardan dönüşünde iki kilogram ciğer almış.

Karısı ciğeri görünce sevinmiş ve:

- Ne güzel bir fikir, Hoca! demiş.

Hoca karşılık vermiş:

- Tabii, sevgili karıcığım. Senin de bundan hoşlandığını biliyordum. Sonra Hoca, özel işleriyle ilgilenmek için, memnun bir vaziyette evi terk etmiş. Bu arada kendi kendine:

- "Bu akşam güzel bir akşam yemeğim var" diye düşünüyormuş. Hocanın karısı öğleyin yemeği pişirmiş ve onu yememek için daha fazla dayanamamış.

Akşamleyin Hoca eve geri gelmiş ve ciğeri yemek istemiş. Karısı:

- Hoca Efendi, hepsini kedi yedi, diyerek kendini korumuş. Hoca buna inanmamış ve bunun bir şaka olduğunu düşünmüş.

- Ne diyorsun sen hatun? Şaka mı yapıyorsun? diye sormuş

- Hayır, diye cevap vermiş karısı.

Bunun üzerine Hoca, kediyi kontrol etmenin daha iyi olacağını düşünmüş. Kedinin peşinden koşmuş ve çağırmış.

- Buraya gel Tekir! Sana buraya gelmeni söylüyorum!

Hoca, Tekir'i yakaladıktan sonra onu bir güzel tartmış. Kedi daha önce tartıldığı gibi tam iki kilo gelmiş. Bunun üzerine karısana:

- Hatun, diyelim ki, bu akşam yemeği. Peki ya kedi nerede? demiş.

DIE KATZE HAT ALLES GEFRESSEN (ALMANCASI)

Einmal wollte der Hoca Leber essen. Der Hoca wusste auch schon, dass seine Frau die Leber sehr gut kochte. So kaufte er beim Zurückkommen vom Markt zwei Kilogramm Leber. Als seine Frau die Leber sah, freute sie sich und sagte:

Was für eine schöne Idee, Hoca!

Der Hoca erwiderte:

Hoca erwiderte:

- Natürlich, meine liebe Frau, ich wusste, dass du auch daran Geschmack findest.

Dann verlies der Hoca zufrieden das Haus, um sich um seine eigenen Angelegenheiten zu kümmern. Inzwischen dachte er sich:

 

Ich werde heute abend eine schöne Mahlzeit haben.

Die Frau des Hocas kochte die Leber schon am Mittag und hatte keine Geduld, mit dem Essen zu warten. Abends kam der Hoca nach Hause zurück und wollte die Leber essen. Seine Frau verteidigte sich so:

- Hoca Efendi, die Katze hat alles gefressen.

 

Der Hoca konnte es nicht glauben und meinte, dass es ein Spass war: … Was? Liebling, machst du Witze? fragte er,

- Nein, erwiderte seine Frau.

Deshalb dachte der Hoca, dass es besser sei, die Katze zu überprüfen. Er lief der Katze nach und rief:

- Komm her, Tekir! Ich sage, dass du hierher kommen sollst!

Nachdem der Hoca Tekir gefasst hatte, wog er sie, wie er sie früher gewogen hat. Tekir wog zwei Kilogramm. Deshalb fragte der Носа:

- Liebling, sagen wir mal, das sei das Abendessen. Aber wo ist dann die Katze?